Ha bir de 'balam' meselesi var! Yavrum diyorsun... 'Nenni' diyorsun 'Gitti gelmez' diyorsun. Yoksa bir ananin balasina, yavrusuna çagrisi mi bu? $ol Revan'da kalan balasi üstüne mi söylenmi$?. REVAN, bugünkü adiyla ERiVAN, yani günümüzde Ermenistan'in ba$kenti... Türkümüze konu olan olayýn geçtigi zaman ise, büyük olasilikla 17. yüzyil sonrasi... Neden derseniz, REVAN Osmanlinin önemli bir ticaret merkezi o zamanlar. Ama bir ara elden çikmi$, Safeviler i$gal etmi$. Yil 1635. Dördüncü Murat ikiyüzellibin kiþilik bir orduyla REVAN seferini düzenlemi$. Sekiz ay, yirmi dokuz günlük ku$atma sonunda, REVAN yeniden Osmanli topraklarina katilmi$. Eskisi gibi kervanlar gider gelir olmu$. Mal götürüp, mal getirmi$ler... Memet de gidip gelen kervancilardan birisi... Anasinin da tek 'balasi'... Tek oglu!. Erzurum yöresinde üç be$ dönümlük tarlalarini ekip dikiyorlar... Yeti$tirdikleri ürünü de kervana katip, REVAN'da satiyor Memet... Memet de Memet hani... Karayagiz bir delikanli... Ta$i tutsa, suyunu çikaracak kadar güçlü. Bir de ali$kanligi var Memet'in. Her aksam tarla dönüsü, bahçelerden derledigi demet demet gülleri getiriyor anasina.. Anayla ogul arasinda bir simge gibi kirmizi gül demeti... Sevgi saygi simgesi. Gülleri evinin duvarina asip kurutuyor ana... Onlara baktikça oglunu görür gibi oluyor... Hele Memet kervandaysa. Gözü gönlü kirmizi gülün kurumu$, gazelle$mi$ demetinde ananin. Rüyalari hep Memet üstüne... REVAN yollarini düslüyor hep. Kimi zaman kara saplanmi$ görüyor kervani. Kanter içinde uyaniyor. hayra yormaya çali$iyor. Kimi geceler de toza dumana katilmi$ kervanin, atinin e$eginin devesinin bir toz bulutu içinde kaybolu$unu dü$lüyor. Bir hortum, yutuyor kervaný. Koca kervan döne döne göge çekiliyor. Geride ne bir at, ne de bir deve, ne de insan kaliyor. Memet'i ariyor gözleri. Kara yagiz, kaytan biyik Memet, ellerini uzatiyor anasina. 'Tut ellerimi' diyor. Ama ne gezer. Anasinin elleri bo$lukta kaliyor. Sözün kisasi günü gelip de kervan REVAN'dan dönene kadar bu böyle sürüp gidiyor. Kervanin dönüsünü dört gözle bekliyor.

Bazen ki$in yola saldigi oglu yazin dönüyor .Bazen de tersi oluyor . Kervanin dönü$ü, bayram gibi! Kimi kocasini, kimi yavuklusunu kar$iliyor. Kimi analar da oglunu. Sarilip, aglayanlar, sevinç gözya$i dökenler. Yemen seferinden döner gibi. Gerçi sava$ dönü$ü degil ama; hastaligi sagligi var... Kari var, ayazi var!. Bir de salgin hastalik söylentisi yayilmiþ. Veba hastaligi kirip geçiriyor ortaligi. ilkin bir ates sariyor bünyeyi. Kusma, iltihap, bas dönmesi. En sonunda da sayiklama. Artik kurtulu$u yok. Sayiklaya sayiklaya götürüyor insani. En erken üç gün. En geç yedi gün içinde ba$liyor sayiklama... Kurdugu tüm dünya yok oluyor bir anda insanin. Sevgiliye özlem, alinan armaganlar. Söylenecek güzel sözler. ''Sensiz olamam. Sen benim her $eyimsin. Güne seninle ba$liyorum. Seninle bitiyor gecem. Zaman yitirmemek gerek demi$tin. Oysa günler su gibi geçti. Ne bir ses; ne bir nefes. Dü$lerdeki yerin hariç. Oysa seninle her $eye yeniden ba$layacaktik. Öyle demi$tik. ''Ya$am o kadar kisa ki; hiç zaman yitirmek istemiyorum seninle olmak için''. Bunlari sen söylemi$tin. Sicakligin avuçlarimdaydi. Kuytu bir sokak arasi miydi?. Yoksa asiklar yoluna giri$te miydi? Bir tek gözlerin kalmi$ bellegimde. Bir de ku$larin bitmeyen $akimalari. Ne de güzel batmisti güne$. Alaca isigin, alaca karanliga dönü$tügü an. Ak$am güne$inin, yava$ yava$ yok olu$u muydu güzel olan?. Yoksa alaca i$igin, alaca mutluluga dönü$tügü an miydi en güzeli. Bahar mi kokuyordu saçlarin. Yoksa gerçekten bahar günleri miydi? i$te böyle sevgili. Ben $imdi senden uzak. Seni sayikliyorum. Ellerini tutabilsem yeniden. Yüzüme dokunsa saç tellerin. Ama ne gezer!. Kuytulardan kaybolmayi severim demi$tin. Aniden yok oluyorsun dü$lerimden. Ellerim bo$ta kaliyor. Hem anamin hiçkirigi niye. Uzattigim ellerimi tutsa ya! Ate$ler içindeyim. Bildigim türküleri mirildaniyorum; yoklugunuzda.


Gurbet elde ba$ yastiga gelende,
Gayet yaman olur i$i garibin,
Gelen olmaz giden olmaz yanina,
Bir çalidir mezar ta$i garibin.

Bir çalinin dibine gömüyorlar Memet'i. Söylenecek sözleri, sevgiliye, anasina özlemiyle birlikte örtüyorlar üstünü. Kara toprak aliyor bagrina. Gençmi$... Sevenleri varmi$... Anasi yavuklusu yol gözlüyormu$. Ecel bu! Kimini sele, kimini yele verir. Memet'i de Revan'da vebayla yakaliyor. Sayiklaya sayiklaya gidiyor Memet. Kucak dolusu kirmizi güller elinde kaliyor. Sevgiliye özlemi de dilinde!. Artik bir çalidir mezar ta$i Memet'in!. Bir tek Memet degil vebaya teslim olan. Kervanin çogu kiriliyor. Sahipsiz mezar oluyor Revan ' da. Kalanlar peri$an. Utangaç. Ya$iyor olmaktan utaniyorlar sanki... Sanki ölenlerin sorumlusu ölmeyenlermiþ gibi... Agir agir Erzurum'a giriyor kervan. Analar, bacilar, sevgililer, ogullar, esler... Merakli gözlerle kar$iliyor kervani. Aradigini bulan sarma$ dola$. Gözya$lari hiçkiriklara karisiyor. Aradigini bulamayanlar, ilk rastladigina soruyor. ''Oglum Memet'im nerede. Birlikte çiktiniz kervana. Nerede kaldi''. Sen sen ol da gel yanitla. "Ýlkin kusma ba$ladi. Sonra da bir ate$. En son sayiklama ba$ladi. Tüm sevdiklerini bir bir siraladi. Titreye titreye sayikladi. Yedi gün dayandi Memet. Sonra... Sonra bir çalinin dibine gömdük onu''. Gel de söyle bunu. Söyleyebil!. Hem de anasina... O ana deli olup daglara dü$mez mi?. Avuçlarini göge açip ol tabipten medet dilemez mi?. Kirmizi gülden merhemlik istemez mi?. Karayagizin güzeli oglunu, canindan parçayi alip götüren ölüme, ilenmez mi? Ölümün hepsi kötü. Ana, baba, anneanne, dede. Hepsi kötü. Dün var olan... Soluyan, nefes alan; nefes veren. Bir anda yok artik. Yerinde yeller esiyor. $ekli $emali, son sözleri, yava$ yava$ yok oluyor. Belleklerden siliniyor. Ya$li ölümü neyse ne! ''Öldü de kurtuldu" diyor insan. Ya gencecik ölümler. Muradi gözünde gidenler. Anadir, aliyor veriyor. veriyor aliyor. Oluru yok. Diline kirmizi gülleri doluyor. Ol tabipten medet diliyor. Olmuyor. Ver elini dag yollari. Dilinde türküsü. Gönlünde oglunun hayali. Deli olup daglara dü$üyor. O'nu son görenler elinde bir demet kirmizi gül, dilinde ''Kirmizi gül demet demet. Sevda degil bir alamet $ol Revan'da balam kaldi. Yavrum kaldi''... diye diye haykirdigini söylediler.

Kirmizi gül demet demet
Sevda degil, bir alamet
Balam nenni, yavrum nenni,
Gitti gelmez ol muhannet,
$ol Revan'da balam kaldi,
        Yavrum kaldi,
        Balam nenni,

Kirmizi gül her dem olmaz,
Yaralara merhem olmaz
        Balam nenni,
        Yavrum nenni,

Ol tabipten derman gelmez
$ol Revan ' da balam kaldi,
        Yavrum kaldi,
        Balam nenni.

Kirmizi gülün hazani,
Agaçlar döker gazali,
Karayagizin güzeli
        $ol Revan ' da balam kaldi, 
        Yavrum kaldi...